Adopcja psa ze schroniska

Hej!

Chciałabym krótko Wam opowiedzieć o naszej historii i o tym, dlaczego warto adoptować psy ze schroniska, ale też o czym wcześniej pomyśleć.

Jestem wolontariuszką w bydgoskim schronisku dla zwierząt. W zimowe ferie 2012r. byłam tam prawie codziennie. Wtedy też poznałam małego, czarnego pieska, który tylko siedział grzecznie, patrząc w okno. I tak przez kilka dni- nie mogłam wytrzymać. Pokazałam zdjęcie mamie. Powiedziała, że pójdziemy zobaczyć. Wcześniej była długa rozmowa. Decyzja o wzięciu psa musi być naprawdę przemyślana. Pies to nie zabawka- trzeba poświęcać mu dużo uwagi, wychodzić na spacery, zabierać do weterynarza, wychować. Ja od zawsze marzyłam o psie, ale wszyscy mówili ,,tak bardzo chcesz, a za kilka dni się znudzi,kto wtedy będzie wychodzić na spacery? '' . Trudno, musiałam czekać. Ale na dobre to wyszło. Myślę, że kiedyś nie byłabym tak odpowiedzialna jak jestem teraz. 

Kiedy już byliśmy w schronisku, zabrałam Emeta na wybieg, sprawdziłam jego stosunek do kotów. Na wybiegu pokazał, że jest psem niezależnym. Oczywiście większość ludzi, którzy brali by psa pierwszy raz, by o tym nie wiedzieli, nie potrafiliby poznać tego po zachowaniu psa. A czasami to mogłoby pomóc w wyborze towarzysza na długie lata i nie popełnienia przy tym błędu. Ja jednak nie postanowiłam się zniechęcać, chciałam podjąć to wyzwanie i tak oto Emet pojawił się w naszym domu. Po kilku dniach- jak zresztą zakładałam- pies był tylko moim obowiązkiem. Nie dajcie zwieść się wszystkim obietnicom innych osób, jeśli chcecie psa, od początku załóżcie, że będziecie jedyną osobą, która będzie się nim zajmować. A jeśli jednak okaże się, że inni członkowie rodziny chcą Wam pomóc chociażby w wychodzeniu z nim na spacer, to super. U mnie było inaczej :). Teraz tak myślę, że to, jak Emet zachowywał się w schronisku, dało cały obraz tego jaki będzie w przyszłości. Te oczka nadal proszące o wszystko :). Czasami sobie tak myślę, że to dobrze, że trafił na mnie. Nie chcę tutaj jakoś się wychwalać, chodzi mi tylko o to, że ktoś mógłby adoptować go ze względu na wygląd (jak robi to niestety większość ludzi), a później okazałoby się, że z takiego słodkiego szczeniaczka wyrasta obrzym nie do opanowania. Nasze początki były trudne, ale spokój i cierpliwość sprawiły, że zaczęliśmy się coraz lepiej dogadywać.  

Naprawdę warto adoptować psa ze schroniska. Będziecie mieć poczucie, że zmieliście temu psu los na lepsze, a on na pewno pokaże swoją wdzięczność.

Adopcja Emeta to decyzja, która zmieniła w 100% moje życie na lepsze, nauczyła mnie wiele o psach, sprawiła że dalej chcę iść w tym kierunku i lepiej poznawać te zwierzęta.

Cieszę się, że mam takiego wspaniałego przyjaciela! <3

Emet w schronisku i teraz :)