Lato w górach

Cześć! 

Przesyłamy mnóstwo uścisków z gór, a dokładnie z Polanicy-Zdrój. Tutaj…wszystko jest lepsze. Słońce, wiatr, powietrze, ludzie, psy, a tereny do spacerowania- bajeczne. Byliśmy tutaj zimą, ale latem jest nieporównywalnie piękniej i dopiero jest co zwiedzać, trzeba korzystać póki można. Czy jeszcze ktoś mi się dziwi, jak mówię że nie będę mieszkać w Bydgoszczy po studiach? Po powrocie z takiego miejsca dopiero można popaść w depresję ;). I myślę, że dotyczy to zarówno mnie jak i psa.

A jak Emet? Jest najbardziej grzecznym, spokojnym, wychowanym a jednocześnie wesołym i kochającym wszystko i wszystkich pieskiem w okolicy. Seriously! Wszędzie spaceruje luzem, nie mam z nim najmniejszych problemów. Najbardziej cieszy się, kiedy proszę go o wskoczenie gdzieś wysoko, wejście na górę czegoś itp.- a kiedy dodatkowo patrzą na to i podziwiają inni ludzie, pełnia szczęścia. Mały artysta. Póki co są wielkie upały, ale dajemy radę. W parku czy lesie jest naprawdę przyjemnie, a w centrum miasta płynie rwąca rzeka, więc to jego ulubione miejsce na schłodzenie. Na początku zdziwił się prądem, ale spodobało mu się kiedy leży w wodzie i lekko przesuwa się do przodu. 

W Górach Stołowych jeszcze nie byliśmy, to zależy od czasu moich praktyk, ale zostają nam dwa kolejne weekendy więc na pewno znajdziemy chwilę na bardziej górskie wędrówki.

Z tego całego zachwytu miejscem, zapomniałam żeby wspomnieć o naszej podróży. Tak, naprawdę jechałam tu sama pociągiem z kotem, psem i wielkim plecakiem :P. Całą drogę mieliśmy przedział dla siebie- żyć nie umierać. Zwierzaki na medal, Tigrze dorzucałam uspokajające chusteczki Adaptil, w efekcie leżała/spała całą drogę, nawet zaczepiała mnie łapkami. Kot czuje się tu bardzo dobrze, od razu wszystko zwiedziła, lubi leżeć ze mną na balkonie. Pewnie zabiorę ją na spacer w szelkach do parku.

Łapcie kilka zdjęć, a my wracamy do opalania na balkonie prosto z widokiem na park <3. Gdyby ktoś był chętny na spacer, jesteśmy tu prawie do połowy sierpnia.